Üslup veya diğer adıyla biçem, edebiyatta yazarın eserinde dili kullanma özelliklerini ifade eden bir terimdir. Aslında bu kelime günlük hayatta herhangi bir kişinin yazılı veya sözlü ifadelerinde kullandığı dili veya bir iş üzerinde çalışan kişinin kullandığı teknikleri / biçimleri de ifade ediyor olsa da, biz bu kelimenin daha çok edebiyatta nasıl bir anlamı karşıladığı üzerinde durmaya çalışacağız. Üslup terimi, “Sanatçının görüş, duyuş, anlayış ve anlatıştaki özelliği veya bir türün, bir çağın kendine özgü anlatış biçimi, biçem, tarz, stil” olarak tanımlanmaktadır.

Yukarıda bahsettiğimiz gibi, bu kavram “Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz; Bir sanatçıya, bir çağa veya bir ülkeye özgü teknik, renk, biçimlendirme ve söyleyiş özelliği” şekillerinde de tanımlanabilmektedir. Bir zanaatkârın halıyı dokuma üslubu, bir sanatçının şarkıyı okuma üslubu veya bir siyasetçinin hitap ederken konuşma üslubu olabilir. Buradan anlaşıldığı üzere, üslup kelimesi artık Türkçede “biçim, tarz, stil” gibi anlamları karşılar hâle gelmiştir. Edebiyatta ise üslup, yazarın eseri oluştururken kullandığı dil – anlatım özelliklerini karşılamaktadır.